Weerter Poolbiljart Bond
In memoriam Ben van Eldik († 15-12-2023)
Maandagmiddag 18 december ontving ik het bericht dat Ben van Eldik, de
man die aan de wieg stond van de Weerter Poolbiljart Bond, op
vrijdagavond 15 december jl. op 78-jarige leeftijd in een
verzorgingstehuis in Nijmegen aan de gevolgen van een longontsteking is
gestorven. Ben was letterlijk en figuurlijk een gewichtige man die
hield van gezelligheid, een drankje en af en toe een potje
poolbiljarten. Begin jaren negentig, steeds meer kroegen hier in de
regio kregen een pooltafel en steeds meer mensen leerden het spelletje
kennen en gingen het beoefenen. Ben woonde in Keent en kwam regelmatig
bij toenmalig café Divi-Divi aan de Kerkstraat hier in Weert. Hij
speelde daar vaak een potje pool en hij organiseerde met enige regelmaat
oefenwedstrijden tegen o.a. de Lucky Bar uit Budel. Uit die
oefenwedstrijden groeide de wens om een competitie op te zetten met
andere kroegen hier in de regio. Zo leerde ik Ben kennen toen hij ook
bij Ut Ingelke langs kwam om te zien of daar ook poolenthousiastelingen
waren. En die waren en zijn er nog steeds. Zo zijn Jacques Smeets en
ondergetekende nu al ruim 30 jaar actief voor Ut Ingelke. Hij zocht
contact met enkele kroegeigenaren en in het voorjaar van 1993 werd
besloten om de Weerter Poolbiljart Bond op te richten. De WPB startte
datzelfde najaar de eerste competitie van een half jaar met als
deelnemers 5 teams, te weten Divi-Divi, De Triangel, 't Eppelke,
Hermeni-j en Ut Ingelke uit Weert en de Lucky Bar uit Budel. Na dat
eerste half jaar nam ik bij Ut Ingelke het aanvoerdersstokje van
toenmalig kroegbaas Henk Boes over en werd al vrij snel het tweede
DB-lid van de WPB. Iedere zaterdagochtend verwerkten we bij hem thuis de
binnengekomen wedstrijdformulieren en bespraken de gang van zaken. Door
de vele regelmatige contacten werd ik een huisvriend. Ben was de
voorzitter en ik zijn secretaris. De WPB organiseerde naast de
competitie ook een bekertoernooi voor koppels, de Bingelkescup en na
afloop van het seizoen speelden de beste 10 spelers voor de titel van
beste individuele speler. Ook vrouwen deden vanaf het begin mee en ook
zij konden na afloop van het seizoen strijden via open inschrijving wie
van de beste speelster van dat jaar was. Ben was naast organisator
verder ook speler en captain van het team van Divi-Divi. Divi-Divi en
Lucky Bar waren de twee teams die de dienst uit maakten in die eerste
vijf jaren en dus werden de kampioenschappen om en om tussen hen
verdeeld. In het derde en vierde seizoen organiseerden wij iedere maand
een groot 8-ball toernooi in het toenmalige Doekaffee aan de Maaspoort
waaraan ook vele topspelers uit het hele land deelnamen. Een idee dat
ook uit zijn koker kwam. Na vijf jaar hard werken was de WPB niet alleen
actief in Weert, maar ook in Budel, en Kelpen. Later zouden daar nog bij
komen Stramproy, Tungelroy, Ospel, Nederweert en Helden. Na bijna vijf
jaar hard werken voor de bond besloot hij om in 1998 daarmee te stoppen
omdat hij vervroegd in de VUT kon gaan. Hij besloot toen ook meteen om
weer korter bij zijn zo geliefde Groesbeek te gaan wonen en dus verliet
hij eind dat jaar Weert definitief en hij nam afscheid van onze WPB. De
WPB bestond toen uit 12 teams met bijna honderd leden onder wie ook zijn
drie zoons Robert, Tom en Erik. Hij liet een gezonde organisatie achter
die daarna nog zou groeien tot 31 teams verdeeld over drie divisies met
pakweg zo'n 250 spelers en speelsters. Het was dan ook logisch dat Ben
bij zijn afscheid voor zijn vele werk werd benoemd tot het eerste erelid.
Na zijn vertrek uit Weert bleef ik goed bevriend met hem, zijn vrouw
Ans, hun drie zonen en zijn familie. Als ik dan regelmatig bij hen was
in Wychen bespraken we altijd het wel en wee van onze bond en speelden
af en toe ook nog een potje 8-ball. Als erelid was hij altijd welkom op
bijvoorbeeld de toernooien en de feesten, maar daar maakte hij nooit
gebruik van omdat hij nu eenmaal was gestopt en zich niet wilde bemoeien
met lopende zaken. Ik zal persoonlijk onze vele kaartavonden tijdens
mijn bezoeken in Wychen en onze jaarlijkse vakantie in De Heeg aan de
Friese meren blijven herinneren. Qua gezondheid ging het nog jaren
redelijk goed met hem maar zijn longen waren altijd zijn zwakke punt. De
laatste twee jaar kwamen er meer klachten en moest hij uiteindelijk
helaas naar een verzorgingsoord verhuizen. Begin deze maand, net na zijn
78ste verjaardag, kreeg hij een longontsteking en vorige week kregen we
te horen dat hij misschien het einde van het weekend niet zou halen. Dit
bleek ook inderdaad het geval. Zijn vrouw en zijn drie zoons zullen hem
erg gaan missen, maar ook wij binnen de Weerter Poolbiljartbond zullen
hem toch ook erg gaan missen. Want zonder Ben van Eldik had de WPB
wellicht nooit bestaan. De WPB zal in hem een goede initiatiefnemer en
organisator verliezen en ik verlies daarnaast ook een goede vriend.
Nico Roozekrans
In memoriam Henk Boes (7-11-1967 - † 16-10-2022)
Henk Boes is één van de 6 oprichters van de Weerter Poolbiljart Bond. In 1993 besloten de vijf kasteleins van Divi-Divi, Hermeni-j, De Triangel, Lucky Bar en Henks’ Ut Ingelke om samen met initiatiefnemer Ben van Eldik te kijken of zij
een poolbiljartcompetitie konden opzetten in de regio Weert. Zo werd besloten en in oktober 1993 startte de competitie met vijf teams van de bovengenoemde kroegen als deelnemers. Henk was deze eerste competitie van een half jaar de captain van Ut Ingelke. Daarna bleef hij nog ruim tien jaar lid van Ut Ingelke 1.
Zo was hij erbij in het seizoen 1999-2000, hoewel hij toen nauwelijks meer speelde, toen de hoofdmacht van Ut Ingelke, het eerste team werd dat ongeslagen kampioen werd en ook alle andere hoofdprijzen (top 10, dames en de Bingelkescup) in de wacht sleepte. Een nog steeds ongeëvenaarde prestatie in het bijna 30-jarig bestaan van de Weerter Poolbiljart Bond. Henk was zeer trots op deze prestaties en er werd een week lang gefeest en de week werd afgesloten met een tweedaags bezoek aan het Moulin Blues Festival in Ospel. De Bingelkescup is een idee van Henk om in koppels van een vereniging tegen elkaar te spelen. De winnaar van de finale van de (B)ingelkescup, die nog altijd bij Ut Ingelke wordt gespeeld, won in de beginjaren naast een prijs ook een vlaai.
Nadat Henk Ut Ingelke 20 jaar geleden verkocht bleef hij nog enkele jaren lid van ons Ingelke 1 en bleef hij ook altijd trouw onze uitslagen volgen. Henk viel begin augustus thuis ongelukkig waardoor hij in een coma belandde
en bijna al zijn spierkracht verloor. Na verblijven in de ziekenhuizen van Weert en Heerlen heeft hij de laatste weken doorgebracht in het revalidatiecentrum van Sint Martinus hier in Weert. Hij blies afgelopen zondagochtend 16 oktober zijn laatste levensadem ui.
Wij als Ut Ingelke herdenken in Henk één van de ‘founding fathers’ zonder wie de WPB mogelijk niet zou hebben bestaan, maar vooral onze oud-kastelein, onze eerste captain, en gezellige kameraad en een echt Bingelke. Zaterdagmiddag 22 oktober vindt de uitvaart plaats van Henk in Crematorium Weerterland, Ringselvenweg 2 te Weert. De afscheidsdienst begint om 14.30 uur.
Nico Roozekrans
(lid sinds het eerste uur van Ut Ingelke 1 en goede vriend van Henk)
